پنجشنبه ۱ آذر ۱۴۰۳ |۱۹ جمادی‌الاول ۱۴۴۶ | Nov 21, 2024
رمضانی - انصاری شیرازی

موعظه­ ها و پندهای این مربّی اخلاق مملوّ از آیات و روایات و اشعار حکیمانه و عارفانه بود و چون از سرچشمه­ی زلال نفسی پاک صادر می­شد بر عارف و عامی تاثیر گذار بود و هر آن کس را که مستمع محضرش بود هوشیار و بیدار می­ ساخت.

به گزارش خبرگزاری «حوزه»، حجت الاسلام والمسلمین رضا رمضانی که هم اینک به عنوان مدیر مرکز اسلامی امام علی علیه السلام در هامبورگ حضور دارد، از شاگردان مرحوم آیت الله انصاری شیرازی محسوب می شود که در دوران تحصیل در قم، از محضر استاد کسب فیض کرده است.

امام جمعه هامبورگ در اطلاعیه ای به مناسبت ارتحال استا خویش ابراز داشت: رحلت جانگداز عالم ربّانی، فقیه صمدانی، مجاهد فی سبیل الله و استاد برجسته­ی اخلاق، فلسفه و عرفان، حضرت آیت الله حاج شیخ یحیی انصاری شیرازی رضوان الله علیه را به محضر حضرت بقیة الله الاعظم عجّل الله تعالی فرجه الشریف، مقام معظّم رهبری، مراجع عظام تقلید، علمای حوزه­های مقدّسه و بیت شریف ایشان و شاگردان معظّم له تسلیت و تعزیت عرض می نمایم.

بحق این عالم مجاهد آنچه را که در روایات اهل البیت علیهم السلام درباره­ی حیات طیّبه­ی عالمان ربّانی وارد شده به آن آراسته بود و بی اغراق باید گفت حوزه­ علمیه یک رکن بزرگ اخلاق، عرفان و حکمت عملی را از دست داده است. او با سیره­ی علمی و عملی خود چگونه زیستن با سبک و سیره معصومین  علیهم السلام را به طلاب و فضلا می­آموخت و برای همه الگو و اسوه بود.  

در چند سالی که این حقیر به عنوان کمترین شاگرد آن استاد بزرگ، توفیق تتلمذ در محضر ایشان را یافتم در تمام ساعت، حضور روحانی، خشوع نفس، توجّه به حضرت حق و توسّل به رسالت و ولایت در سیمای آن مرد الهی قابل مشاهده بود و همواره در محضرش آرامش عمیق و طمأنینه و تذکّر را تجربه می نمودم.

آیت الله انصاری در عرصه­ی عملی یک معلّم اخلاق و در عرصه­ی نظری جامع معقول و منقول بود که در حوزه­ی مقدسه­ی قم به جهت تشخیص ضرورت­ها و اولویت­ها، سال­ها تدریس علوم الهیات و عقاید، عرفان و اخلاق را عهده دار بودند، گرچه شخصیت فقهی این فقیه اهل بیت علیهم السلام ناشناخته ماند.

 

موعظه­ ها و پندهای این مربّی اخلاق مملوّ از آیات و روایات و اشعار حکیمانه و عارفانه بود و چون از سرچشمه­ی زلال نفسی پاک صادر می­شد بر عارف و عامی تاثیر گذار بود و هر آن کس را که مستمع محضرش بود هوشیار و بیدار می­ساخت

ایشان نام حضرت حق تعالی را همیشه با ادب و تواضع خاص یاد می­کرد و نسبت به ساحت حضرات معصومین علیهم السلام بسیار متواضع بود، چه اینکه نسبت به بزرگان فقه، فلسفه، عرفان و اخلاق نیز تجلیل و تکریم ویژه داشت.

تجلیل از بزرگان، تکریم شاگردان، ساده زیستی، اخلاق عملی، بی پیرایگی، شجاعت، خدمت به بندگان خدا و خصوصا مستمندان و فقراء و عشق، محبّت و صفا از ویژگی­های بارز این عارف واصل بود.

خدای متعال علوّ درجات و حشر با اولیای الهی و صبر جمیل به بیت شریف و شاگردانش مرحمت فرماید.

برچسب‌ها

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha